Właściwości kwasu hialuronowego
Kwas hialuronowy jest substancją, która naturalnie występuje w organizmie człowieka we wszystkich tkankach organizmu w postaci soli sodowej (hialuronianu sodu).
W najwyższym stężeniu występuje w skórze, w mazi stawowej oraz w ciele szklistym oka. Kwas hialuronowy jest również składnikiem płynów ustrojowych i tkanki łącznej. Stanowi także budulec ścian naczyń krwionośnych i odpowiada za wiązanie wody w tkankach. Codziennie około 30 procent kwasu hialuronowego, obecnego w naturalny sposób w organizmie, ulega rozpadowi, a jego miejsce zajmują nowe cząsteczki kwasu. Jednak wraz z wiekiem jego ilość stopniowo się zmniejsza, przez co dochodzi do degeneracji tkanek, w których się znajduje.
Dlatego coraz częściej uzupełnia się niedobory kwasu hialuronowego dostarczając go z zewnątrz w formie zastrzyków.
Kwas hialuronowy występuje w w tkankach chrzęstnych i płynie maziowym – lepkiej substancji, która zmniejsza tarcie między powierzchniami chrząstek stawowych, chroniąc je przed uszkodzeniem. Ze względu na swoje unikalne właściwości, kwas hialuronowy jest wykorzystywany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, która objawia się bólem stawów, spowodowanym postępującymi zmianami zwyrodnieniowymi.
Kwas hialuronowy nowej generacji
Kwas hialuronowy nadaje płynowi maziowemu właściwą sprężystość i lepkość. Jest bezustannie wydzielany do przestrzeni stawowej, przyczyniając się tym samym do prawidłowego nawilżania powierzchni chrząstek stawowych. Odpowiednia zawartość kwasu hialuronowego w płynie maziowym warunkuje również zdolność płynu stawowego do amortyzowania wstrząsów, jakim poddawane są tkanki miękkie oraz chrząstka stawowa.
Niestety – jak wykazały liczne badania – w wyniku urazów lub w przebiegu choroby zwyrodnieniowej dochodzi do zmniejszenia zawartości kwasu hialuronowego w płynie maziowym oraz pogorszenia jego jakości. Oznacza to zmniejszenie lepkości płynu maziowego, którego głównym składnikiem jest kwas hialuronowy. W rezultacie w obrębie stawu występują dolegliwości bólowe oraz zaburzenia jego czynności.
Dostawowe podanie kwasu hialuronowego powoduje przywrócenie wiskoelastycznych (smarujących i amortyzujących) właściwości płynu maziowego, zmniejszenie bólu oraz poprawę zakresu ruchomości stawów.
Kwas hialuronowy nowej generacji, stosowany w naszym Centrum jest stabilizowany bursztynianem sodu – czynnikiem aktywnym, który wzmaga działanie kwasu i stwarza odpowiednie środowisko do aktywności fibroblastów.
Terapia szczególnie dedykowana pacjentom cierpiącym z powodu skomplikowanych urazów oraz zaawansowanych schorzeń stawów.
Działanie kwasu hialuronowego na stawy:
– nawilżanie
– działanie przeciwbólowe
– amortyzacja
– odżywianie
– wzmocnienie aparatu ruchu
– zwiększenie odporności stawów na urazy
– pomoc w czasie leczenia zmian zwyrodnieniowych
Najważniejsze czynniki zwiększające ryzyko rozwoju zapalenia kostno-stawowego to:
- Wiek – zdolność chrząstki do samodzielnej regeneracji maleje wraz z upływem czasu – wzrasta z kolei ilość cykli pracy stawu, a ponadto sumują się kontuzje i urazy.
- Nadwaga – obciążenia stawu kolanowego i biodrowego zwiększa nadmierna masa ciała. Co więcej, chorobliwa tkanka tłuszczowa może przyczyniać się do produkcji substancji, które wraz z krwiobiegiem przedostaną się do stawu i spowodują jego uszkodzenie.
- Dziedziczenie – udowodniono, że czynniki genetyczne odgrywają istotną rolę w przypadku choroby zwyrodnieniowej – jeśli patologiczne zmiany występują u rodziców, wówczas istnieje duże prawdopodobieństwo, że zostaną one przekazane dziecku.
- Płeć – na zapalenie kostno-stawowe są o wiele bardziej narażone kobiety po ukończeniu pięćdziesiątego piątego roku życia niż mężczyźni w tym samym okresie życia.
- Czynniki zawodowe – schorzenie zwyrodnieniowe kolana może być spowodowane np. częstym klęczeniem, podnoszeniem ciężkich przedmiotów, zginaniem stawów biodrowych itp.
- Uprawianie sportu – niektóre formy aktywności fizycznej są związane z nadmiernym przeciążeniem stawów, kontuzjami i urazami (podnoszenie ciężarów, taniec, spadochroniarstwo, zapasy).
- Zaburzenia budowy stawu – takie jak np. koślawość i szpotawość kolan, wrodzona dysplazja biodra, niestabilność stawu po urazie itp.