Kinesiotaping to popularna metoda wykorzystywana jako element w wielu różnych terapiach, przede wszystkim przy urazach ortopedycznych: kontuzjach sportowych, ale również po intensywnych treningach, w trakcie ciąży czy po różnego typu operacjach. Skąd tak szerokie spektrum wykorzystywania plastrowania dynamicznego? Ponieważ metoda oddziałuje bezpośrednio na skórę i mięśnie w taki sposób, że uaktywnia system znieczulania, wspomagając naturalne procesy regeneracyjne organizmu, krótko mówiąc jest bezpieczna i skuteczna.
Kinesiotaping – co to jest?
Technika została spopularyzowana przez japońskiego lekarza dr Kenzo Kase, który na przełomie lat 70. i 80 XX wieku opatentował i spopularyzował metodę oklejania wybranych fragmentów ciała specjalnymi elastycznymi taśmami (plastrami). Plastry wykonuje się z bawełny i kleju akrylowego, mają grubość zbliżoną do ludzkiej skóry oraz podobną do niej elastyczność na poziomie 130-140%.
Ciekawostką jest, iż po 30 latach używania taśm, kinesiotaping jest stosowany nie tylko w medycynie sportowej, kiedy dochodzi do kontuzji lub przeciążenia mięśni, ale także coraz częściej w ortopedii, rehabilitacji, reumatologii, neurologii, pediatrii, ginekologii, a nawet w onkologii. Bardzo często taśmy są wykorzystywane również przy dysfunkcjach układu mięśniowo–szkieletowego oraz w celu wzmocnienia mięśni w trakcie wykonywanych ćwiczeń.
Odpowiednio zastosowane taśmy oddziałują na skórę i receptory bólu, a także na mięśnie i stawy, oraz na układ limfatyczny. Jak potwierdzają lekarze i fizjoterapeuci, kinesiotaping sprawdzi się w terapiach uśmierzających ból, w przypadkach leczenia kontuzji stawów i mięśni, przy drenażu limfatycznym, oraz w terapiach pooperacyjnych (blizny, rany, obrzęki i zwłóknienia).
Kinesiotaping – jak to działa?
Działanie kinesiotapingu opiera się na uregulowaniu napięcia mięśniowego w miejscu aplikacji taśmy poprzez odciąganie górnych warstw skóry. Wpływa przez to na zwiększenie zakresu ruchu mięśni oraz ich siły, ponieważ tworzona jest większa przestrzeń między skórą i mięśniami. Większa przestrzeń wpływa na zmniejszenie ucisku na naczynia chłonne znajdujące się w tym obszarze, co pozwala na ułatwiony drenaż limfatyczny. Podczas plastrowania skóra jest delikatnie podciągana, zwiększając jednocześnie przestrzeń pomiędzy skórą właściwą a powięzią, co powoduje redukcję zastojów i obrzęków limfatycznych (usprawnia mikrokrążenie chłonki).
Efektem kinesiotapingu jest działanie przeciwbólowe, ponieważ poprawia i wspomaga regenerację na podstawie procesów samoleczenia. W procesie zdrowienia następuje normalizacja napięcia mięśniowego i powięziowego, korygując ułożenie powięzi i skóry wpływa na poprawę propriocepcji (czucia własnego ciała, np. bez kontroli wzroku wiemy jak mamy ułożone ciało).
Właściwości elastyczne plastra utrzymują się przez około trzy do dziesięciu dni w zależności od producenta, przeciętnie przyjmuje się okres 5-7 dni. Co ważne, przy stosowaniu się do zaleceń, procesy terapeutyczne w miejscach plastrowania trwają 24 godziny na dobę.
Wskazania do kinesiotapingu
Taping można zastosować w wielu jednostkach chorobowych i może stanowić doskonałe uzupełnienie rehabilitacji, jak i innych terapii. Zastosowanie jest bardzo szerokie, praktycznie rzecz biorąc, można okleić każdą część ciała w zależności od potrzeb i typu schorzenia oraz celu, jaki mamy osiągnąć przez zastosowaną terapię. Plastrowanie stosuje się również w celu zmniejszenia obrzęków limfatycznych np. po mastektomii czy przy obrzękach kończyn, ale również stosuje się je na blizny np. pooperacyjne.
Kinesiotaping stosuje się u pacjentów z:
– bólami kręgosłupa
– bólami stawów (np. dolegliwości ze strony stawu kolanowego, barkowego, okolicy nadgarstka, łokieć tenisisty)
– stanami po skręceniach i zwichnięciach stawów
– obrzękami i niestabilnością stawów
– uszkodzeniami mięśni i więzadeł
Przygotowanie do zabiegu kinesiotapingu
Przed zastosowaniem plastrów, skóra powinna być oczyszczona, sucha i pozbawiona dodatkowych warstw kosmetyków np. kremów, oliwek, żeli czy maści. Powierzchnię skóry po wcześniejszym umyciu przy użyciu wody z mydłem, należy przetrzeć gazą namoczoną w alkoholu. Jeżeli okolica skóry, na której ma się znajdować taśma, jest owłosiona, powinno się usunąć włosy.
Przeciwwskazania:
- łuszczyca i inne zaawansowane choroby skóry
- nie zagojone lub trudno gojące się rany
- stosowanie zabiegów fizykoterapeutycznych, których nie można wykonywać przez powierzchnię plastra
- uczulenie na klej stosowany w plastrach