Jak podają stomatolodzy, często u pacjenta pierwszym etapem następstw związanych z tą chorobą są uszkodzenia zębów. Zmiany dotyczą zarówno szczęki, jak i żuchwy. Mogą one prowadzić do powstawania stanów zapalnych okolicy zębów i dziąseł. Nieleczone schorzenie może prowadzić do poważniejszych zmian zapalnych w stawach skroniowo-żuchwowych, a następnie do ich zwyrodnienia oraz destrukcji. Skutkuje to znacznym ograniczeniem ich ruchomości, a w ostateczności utrudnieniami w przyjmowaniu pokarmów.

Pacjenci z dolegliwościami szczękowymi trafiają też często do laryngologa, neurologa czy ortopedy, ponieważ choroba może powodować przewlekły wzrost napięcia mięśniowego (w obrębie żwaczy czy mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych) i bolesność mięśni obręczy barkowej i karku, a także przewlekłe bóle głowy czy ucha (informacje cytowane od różnych specjalistów). 

Najczęściej mówi się o bruksizmie nocnym (jako zgrzytanie i zaciskanie zębów, ale nie tylko), a pewne nawyki np. żucie gumy w dzień mogą dać identyczne objawy. Wiele osób cierpiących na bóle głowy okolicy skroniowej i czołowej przyjmuje, że ma migrenę. W rzeczywistości te dolegliwości mogą być spowodowane bruksizmem, a więc przewlekłymi napięciami w obrębie czaszki. 

 Leczenie wbrew pozorom może być bardzo skomplikowane. Często jest wieloetapowe i wielospecjalistyczne. Zwykle  lekarze stomatolodzy polecają zakładanie na noc specjalnej nakładki na zęby, która uniemożliwia ścieranie ich, a także przyczynia się do wyrównania zgryzu. Jednocześnie istotna jest również współpraca z neurologiem, psychologiem i terapeutą manualnym, oraz z ekspertami z wielu innych dziedzin, jeżeli pacjent cierpi jednocześnie na inne schorzenia. Często oprócz tego ważny jest relaks i zmiana trybu życia